13 αποφθέγματα από νήπια που θα σας δώσουν το ζεστό και το θολό

Δούλευα ως νταντά και υπάρχουν πολλά πράγματα όχι λείπει για αυτό. Για αρχή, υπήρχαν νωρίς, νωρίς το πρωί — το να φτάσετε στη δουλειά όταν είναι ακόμα σκοτάδι είναι το χειρότερο. Υπήρχε επίσης η πλήξη που προέρχεται από την ανάγνωση της ίδιας ιστορίας για 45η συνεχόμενη φορά (μπορεί να έχουν 500 βιβλία, αλλά σίγουρα θέλουν να ακούσουν ξανά για τη φάρμα του Old MacDonald's effing). Και φυσικά, τα κακά. Τόσο κακά. Αλλά και πάλι μου λείπει μερικές φορές. Γιατί; Λοιπόν, το αξιολάτρευτο παιδί, φυσικά.

Επειδή το να κάνεις παρέα με ένα δίχρονο ολοήμερο ήταν φοβερό. Όχι μόνο έχουν αυτά τα μικρά μυαλά σφουγγαράκια που απορροφούν τα πάντα και μπορείς να τα δεις να μαθαίνουν και να μεγαλώνουν, αλλά βλέπουν τον κόσμο με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και είναι αλήθεια, ότι τα παιδιά λένε τα πιο χαριτωμένα πράγματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ελαφρώς διαφορετική περιστροφή που βάζουν σε όλα σημαίνει να τους μιλάς με απόλυτη χαρά— και μπορεί να σε κάνει να δεις τα πράγματα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Κάποια από αυτά είναι γελοία, μερικά είναι ανόητα και μερικές φορές μπορεί να είναι εντελώς σκληρά - τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν ότι δεν πρέπει να λένε ψέματα, επομένως μην περιμένετε ποτέ να το βάλουν με ζάχαρη. Αλλά τις περισσότερες φορές, είναι αρκετό για να σας κάνει να χαμογελάσετε και να σας δώσει αυτή την ωραία ζεστή, θολή αίσθηση. Έτσι, αν χρειάζεστε να με πάρετε, μπορείτε πάντα να κάνετε ένα ταξίδι στη λωρίδα μνήμης και να ακούσετε λέξεις κατευθείαν από το στόμα των μωρών. Είναι πάντα έτοιμοι να σας κάνουν να χαμογελάσετε.

«Καθώς έπαιρνε τον γιο μου μια βόλτα στο πάρκο, μου είπε ότι έπρεπε να τον μεταφέρω. Όταν ρώτησα γιατί είπε, τα πόδια μου βαριούνται ».

«Ξέρεις ότι ήταν μια καλή μέρα αν δεν χτυπούσες ή δεν δάγκωνες κανέναν».

«Αγοράσαμε έναν «κύριο» νερού για την αυλή μας. Ο γιος μου ρώτησε 'Πώς το ονομάζετε αν είναι κορίτσι;'

«Όταν δεν κάνω διαγωνισμούς, κάθομαι σπίτι και συμπεριφέρομαι σαν γάτα».

«Απλώς δεν μπορώ να σηκώσω τα παιχνίδια μου γιατί τα χέρια μου παίρνουν έναν υπνάκο».

«Από το 5χρονο παιδί μου: «Γιατί πονάνε τα μπαλάκια μου όταν τα σφίγγω; Δεν είναι καν κολλημένοι στο σώμα μου».

«Οι δίδυμοι γιοι μου ήρθαν τρέχοντας κοντά μου πανικόβλητοι... και ένας από αυτούς λέει, «Μα! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!'

«Πήγα να δω έναν σύμβουλο υποθηκών με τον 7χρονο γιο μου. Καθώς καθόμουν στο γραφείο, ο γιος μου κάθισε και είπε στον άντρα: «Γεια. Δεν είμαι ο άντρας της».

''Κοίτα μαμά! Κάνω Hip Hop!!!' (αλλιώς γνωστό ως hopscotch.)».

«Ο Νταρθ Βέιντερ είναι ένας πολύ τρελός τύπος. Νομίζω ότι ζει στην Αυστραλία ».

«Το στόμα μου δεν θέλει να είναι ήσυχο».

«Όταν αγαπάς κάποιον, πρέπει να του το πεις».

«Όταν το παιδί μου γύρισε σπίτι από το σχολείο με το λεωφορείο, διέκοψα την τηλεδιάσκεψη εργασίας στην οποία ήμουν για να τη ρωτήσω πώς ήταν οι μέρες της. Εκείνη απάντησε, «Σσσς πήγαινε πίσω στη δουλειά. Έχω μια λίστα με πράγματα που θέλω να μου αγοράσεις με τα χρήματα που βγάζεις». Είναι πέντε».

Σου είπα ότι δεν θα το ζαχαρώσουν. Τα παιδιά το λένε όπως είναι, ακόμα κι αν μαντεύουν ότι η ηλικία σου είναι 58 όταν είσαι 26 (ακόμα δεν το έχω συγχωρήσει πραγματικά, αλλά λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές, οπότε θα δούμε). Και μερικές φορές μπορεί να είναι ωραίο να σκεφτόμαστε πώς βλέπουν τα παιδιά τον κόσμο. Όχι μόνο επειδή τα λόγια τους μπορούν να σας κάνουν να γελάσετε και να νιώσετε άνετα, αλλά και για να προσπαθήσετε να ανακτήσετε λίγο από αυτό το παιδικό θαύμα. Μπορεί να είμαστε όλοι πολύ κουρασμένοι αυτές τις μέρες, δεν νομίζετε;

Και μερικές φορές υπάρχει σοφία στην απλότητα του πώς τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα. Χωρίς ατζέντα, χωρίς περιπλοκές, μπορούν να το πουν όπως είναι και μερικές φορές να σας υπενθυμίζουν να επιστρέψετε στα βασικά στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζετε τον κόσμο. Επίσης, είναι απλά αξιολάτρευτο να παρακολουθείς πώς προσεγγίζουν τα πράγματα. Όταν το αγόρι με το οποίο συνήθιζα η νταντά δεν ήθελε να τελειώσει το φαγητό του, απλώς προσποιούταν ότι δεν υπήρχε — «Ωχ, όχι! Τέλειωσαν όλα! Αντίο μπιζέλια! Πού πήγαν τα μπιζέλια; Τέλειωσαν όλα!' Ακόμη και προσποιήθηκε ότι κοιτούσε γύρω του και κάτω από το πιάτο του σαν να μην έβλεπε τα μπιζέλια μπροστά του. Εντελώς εξοργιστικό και επίσης γελοίο χαριτωμένο να το βλέπεις. Έτσι, αν θέλετε μια νότα από το γελοίο και το απλό και απλά ένα χαμόγελο, τα παιδιά μπορούν πάντα να σας δώσουν μια δόση από αυτό που χρειάζεστε.

Έχετε έναν φίλο που θα εκτιμούσε κάποια αξιολάτρευτη κουβέντα για νήπια; Λοιπόν, υπάρχουν πολλά για να διαλέξετε. ΜΕΡΙΔΙΟ αυτό μαζί τους!