Ο μπαμπάς μετατρέπει το βενζινάδικο στο πιο όμορφο σπίτι του κόσμου για τον γιο

Όταν ο αείμνηστος καλλιτέχνης της Νέας Ορλεάνης Ρόμπερτ Γκάθρι ανακοίνωσε στον μικρό γιο του το 2003 ότι είχε αποφασίσει ότι θα μετακομίσουν σε ένα βενζινάδικο, η απάντηση που έλαβε ήταν περίπου τόσο σαστισμένη όσο θα περίμενε κανείς. Ωστόσο, ο Guthrie, ένας γραφίστας γνωστός επίσης για τα όμορφα τοπία της πόλης με ακουαρέλα και τις άψογες μεταξοτυπίες του, είχε ένα όραμα για το υποβαθμισμένο πλέον βενζινάδικο που είχε κατασκευαστεί αρχικά το 1918.

Μέχρι τη στιγμή που το κτίριο των 2.000 τετραγωνικών ποδιών βγήκε στην αγορά το 2003, είχε απολαύσει προηγούμενες ζωές όχι μόνο ως πρατήριο βενζίνης Sinclair αλλά και ως κατάστημα επίπλων και στούντιο κατασκευής κοσμημάτων. Αν και ο Guthrie αρχικά φανταζόταν ότι το παλιό κτίριο θα μπορούσε να γίνει ένα ενδιαφέρον στούντιο τέχνης, η φαντασία του τελικά επικράτησε και τον ώθησε να πραγματοποιήσει την απίστευτη μεταμόρφωση που θα μετέτρεπε τον σχεδόν αιώνα παλιό χώρο σε ένα από τα πιο μοναδικά σπίτια στη Νέα Ορλεάνη.

Μόλις 2 μίλια από τη διάσημη Γαλλική Συνοικία της πόλης, το πολυσύχναστο σπίτι στο κέντρο της πόλης ανακαινίστηκε που όχι μόνο εκμεταλλευόταν τον χώρο του, αλλά γιόρταζε και την αρχική του λειτουργία ως βενζινάδικο. Ο Γκάθρι αποκάλυψε αργότερα στο Nola.com ότι είχε το βλέμμα του στο εγκαταλελειμμένο πρατήριο καυσίμων για χρόνια, καθώς πάντα λάμβανε παλιά κτίρια όπως βενζινάδικα και πυροσβεστικά. «Πολλά παλιά βενζινάδικα γκρεμίστηκαν, μερικές φορές για περιβαλλοντικούς λόγους». Ο Γκάθρι είπε, «Ήμουν τυχερός που πήρα ένα».

Αν και η ιδέα να στολίσει τη νέα του θέση σε αναμνηστικά παλιά πρατήρια καυσίμων ήταν αναμφίβολα ενδιαφέρουσα, ο Guthrie παραδέχτηκε επίσης ότι δεν ήθελε ο χώρος να περιέχει μια συντριπτική ποσότητα διακόσμησης πρατηρίου καυσίμων. Αντίθετα, επέλεξε να παρουσιάσει το θέμα μέσα από μια σειρά από προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια έμφασης, όπως μια παλιά θήκη λαδιού γυρισμένη θήκη χαρτιού υγείας στο μπάνιο και μια παλιά αντλία βενζίνης του 1930 που κοσμεί το μπροστινό σαλόνι.

Ο Γκάθρι βρήκε επίσης εφευρετικούς τρόπους για να κάνει νέα χρήση ορισμένων από τα παλιά μηχανήματα των σταθμών, μετατρέποντας έναν παλιό ανελκυστήρα αυτοκινήτου σε σκάλα και εγκαθιστώντας τέσσερις φεγγίτες για να τονίσει το αρχικό τσιμεντένιο δάπεδο, το οποίο εξακολουθούσε να χώνεται από εργαλεία που είχαν πέσει ή πεταχτεί στην άκρη πριν από δεκαετίες. Οι παλιές γκαραζόπορτες που κάποτε δεχόντουσαν αυτοκίνητα για επισκευή εξακολουθούν να παραμένουν στη θέση τους και μπορούν αμέσως να μεταμορφώσουν έναν από τους τοίχους στο ευρύχωρο σαλόνι σε μια τεράστια υπαίθρια είσοδο/παράθυρο.

Αν και οι αρχικές αντλίες αερίου είχαν εκσκαφεί πριν από χρόνια, ο καλλιτέχνης τις αντικατέστησε με κομψές ζαρντινιέρες σκυροδέματος, αφού υποβλήθηκε σε υποχρεωτικό έλεγχο για τυχόν τοξικές χημικές ουσίες που θα μπορούσαν να μείνουν κάτω από το σπίτι του. Ο Guthrie χρησιμοποίησε επίσης την αγάπη του για τα παλιά αναμνηστικά του τσίρκου στο σχέδιό του, μέσω μεγάλων, πολύχρωμων καρναβαλικών πανό και μιας παλιάς τίγρης καρουζέλ που φαίνεται να περιφέρεται στο χαμηλότερο επίπεδο του σπιτιού.

Όχι μόνο το σπίτι κατέληξε να διαθέτει το πιο όμορφο εσωτερικό του οικοπέδου, αλλά διέθετε επίσης ένα αίθριο στον τελευταίο όροφο με θέα στην πόλη, όπου μερικές φορές μαζεύονταν οι γείτονες για να παρακολουθήσουν πυροτεχνήματα.

Όταν το έργο του τέθηκε σε αναμονή πολλές φορές από τα πάντα, από τη γραφειοκρατία μέχρι τον τυφώνα Κατρίνα το 2005, ο Γκάθρι είπε ότι έκανε το καλύτερο από τις καθυστερήσεις επιτρέποντας στη φαντασία του να ακινητοποιηθεί καθώς εξέταζε τις δυνατότητες για το σπίτι.

Αν και ο Guthrie πέθανε το 2013, δεν ήταν πριν αποδώσει όλη η σκληρή δουλειά του και ο ίδιος και ο γιος του μπόρεσαν να απολαύσουν τα τελευταία χρόνια ζώντας σε αυτό που αποκαλεί «το καλύτερο έργο τέχνης του».